Even voorstellen: Anja, Carla, Jolanda en Marlous

*Muziek speelt* Marlous Reijs – Marketing Manager Food bij Nestlé: Ik ben Marlous Reijs en ik ben marketingmanager bij Nestlé, verantwoordelijk voor Maggi. Maggi is één van de oudste merken in Nederland en wij doen alles op het gebied van voeding, en we ondersteunen ook de Week tegen Eenzaamheid. Koken is voor sommige mensen echt wel een uitdaginging, elke dag moet je toch weer wat lekkers op tafel zetten. En vooral rond etenstijd is er altijd hectiek in huis. Heb je een gezin of ben je alleen of nog aan het werk, eigenlijk is er altijd wel hectiek. We weten dat Nederlanders eigenlijk de minste tijd in de keuken besteden. We besteden eigenlijk maar 10 tot maximaal 20 minuten in de keuken aan koken, dus eigenlijk heel weinig. Maggi heeft eigenlijk vier pijlers. Dat is verbinden, dagelijks koken, lekker en gezond eten en midden in de maatschappij. Met midden in de maatschappij en verbinden willen we mensen bij elkaar brengen. We weten allemaal dat eten verbindt. Als je samen eet heb je een leuk gesprek en vind je verbinding met elkaar, en ook als je samen in de keuken staat. En wij vinden bijvoorbeeld ook de Week tegen Eenzaamheid een heel mooi initiatief om mensen met elkaar te verbinden. Eten verbindt, dus we hebben samenwerking gezocht met Resto VanHarte, waar we nu ook zijn, en Go mingle. En samen organiseren tijdens de Week tegen Eenzaamheid ontmoetingsdiners zodat mensen met elkaar verbinden. We doen dat al een paar jaar, met heel veel succes en heel veel voldoening en plezier. Dus tijdens de Week tegen Eenzaamheid organiseren we avonden. Maar wij hebben ook gezegd: dit jaar willen we het wat breder trekken. Dus we beginnen al een paar weken van tevoren met oproepen doen in de supermarkten, maar ook bij Koffietijd van: deel jouw lievelings soeprecept, en met wie wil je deze eten tijdens de Week tegen Eenzaamheid. We verzamelen daarmee heel veel mooie verhalen en van die mooie verhalen kiezen we één grote winnaar uit, en die soep wordt ook gekookt tijdens de Week tegen Eenzaamheid bij Resto VanHarte. Resto VanHarte is een heel mooi initiatief dat eigenlijk al jaren hetzelfde doel heeft: mensen verbinden met ontmoetingsdiners. Dus ze organiseren het hele jaar door ontmoetingsdiners waar mensen kunnen komen die wat gezelschap kunnen gebruiken. En zo ga je samen aan tafel. Dus wij zijn een hele mooie match met elkaar. Het past heel erg bij de normen en waarden van Maggi. Onze missie is het verbinden van mensen en mensen op een makkelijke en simpele manier inspireren om gezond te eten. En eenzaamheid past daar ook bij. We zien dat veel mensen eenzaam zijn. Als je eenzaam bent, dan ga je ook minder voor jezelf koken, is het lastiger ook om voor jezelf te koken. We hebben laatst een grootschalig onderzoek gedaan onder 4000 Nederlanders. En daar zien we dat bijvoorbeeld de alleenstaande het merendeel van de tijd voor de tv of in de woonkamer eet. Terwijl we het eigenlijk belangrijk vinden dat je met elkaar aan tafel gaat, dat je samen kookt. Hoe mooi is het dan om ook in de Week tegen Eenzaamheid mensen te stimuleren om samen te gaan eten en aan tafel te gaan? Iedereen kan zich op bepaalde momenten wel eenzaam voelen, dus ik denk zeker dat het iets is dat nooit helemaal over zal gaan, maar het is wel iets dat we bespreekbaar moeten maken, en wel iets dat we ook met elkaar kunnen tegengaan door maar een klein gebaar te doen met elkaar. Logo Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport verschijnt in beeld. Beeldtekst: Bekijk wat jij kan doen op eentegeneenzaamheid.nl *Muziek fadet uit*

*Muziek speelt* Anja Machielse – Hoogleraar Universiteit voor Humanistiek: Ik ben Anja Machielse. Ik ben hoogleraar humanisme en sociale weerbaarheid op de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht. Ik doe vooral onderzoek naar sociale relaties, de betekenis daarvan, zowel voor mensen in hun persoonlijke leven als voor de gemeenschap in bredere zin. Er zijn heel veel mensen die die sociale relaties, die zo belangrijk zijn om een goed leven te leiden, niet hebben. En in dat verband doe ik vooral onderzoek naar: wat maakt mensen nou weerbaar in sociaal opzicht? Wat heb je daarvoor nodig? Daar heb je dus praktische ondersteuning van de relaties voor nodig, daar heb je andere mensen voor nodig die jou helpen in de ontwikkeling van wie je bent. Dat geldt met name voor jonge mensen, maar ook als mensen ouder worden is dat een hele belangrijke functie van relaties. Het betekent ook iets voor de omgeving. Voel je je erbij horen, geven andere mensen jou het gevoel dat je er toe doet, dat je van betekenis bent? Al die dingen samen maken dat iemand sociaal weerbaar is. Wetenschap kan een hele belangrijke rol vervullen bij het bestrijden van eenzaamheid, want eenzaamheid is voor elke persoon anders. Dan moet je dus gaan kijken wat bij iemand past, waar de eenzaamheid door ontstaan is, de achtergrond kan verschillend zijn, de manier waarop het zich manifesteert, de behoefte die iemand heeft, daar zijn hele grote verschillen in. Als iemand heel veel behoefte heeft aan meer contacten, dus wat wij dan sociale eenzaamheid noemen in de wetenschap, dat betekent dat iemand er graag op uit wil, met andere mensen dingen wil doen, een druk sociaal leven wil hebben. Dan kunnen allerlei ontmoetingen bijvoorbeeld een hele goede oplossing zijn. Maar als mensen meer te maken hebben met emotionele eenzaamheid, het gemis aan mensen die nabij zijn, die je goed kent, waar je je vertrouwd en veilig bij voelt, waar je andersoortige gesprekken mee hebt, dan is het heel belangrijk om iemand te hebben die inderdaad in staat is om die diepgaande gesprekken met je te voeren. Over levensvragen, over de dingen die je bezighouden, waar je van wakker ligt, waar je blij van wordt ook. Een heel ander soort interventie vraagt dat. De Week tegen Eenzaamheid en sowieso het actieprogramma Eén Tegen Eenzaamheid vind ik heel belangrijk, omdat het bewustwording bewerkstelligd over eenzaamheid. Vaak denken mensen dat eenzaamheid iets is van alleen ouderen of mensen die ziek zijn of van bepaalde groepen. Terwijl ik het belangrijk vind dat mensen weten dat eenzaamheid bij het leven hoort, dat iedereen daar mee te maken kan krijgen. Wat we nu zien, in de afgelopen jaren sinds het actieprogramma er is, is dat in bijna alle gemeentes in Nederland allerlei partijen de handen in elkaar slaan om te kijken: wat doen wij eigenlijk in onze gemeente aan eenzaamheid? En wie doet wat? En zitten daar nog lacunes in? Zijn er nog stukjes van die eenzaamheidsaanpak die wij niet bedienen in deze gemeente. En wie zou daar in kunnen springen, in dat gat? Op die manier hebben wij de mensen ook in beeld waar we iets voor willen betekenen. Dus dat is het belang van de Week tegen Eenzaamheid en het actieprogramma. Logo Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport verschijnt in beeld. Beeldtekst: Bekijk wat jij kan doen op eentegeneenzaamheid.nl *Muziek fadet uit*

*Muziek speelt* Carla Dieteren – Wethouder Nederweert: Ik ben Carla Dieteren. Ik ben wethouder bij de gemeente Nederweert. Mijn portefeuille is Sociaal Domein en Financiën. Vanuit het sociaal domein voel ik mij zeer betrokken, want ik geloof in de eigen kracht van mensen en het zelforganiserend vermogen van inwoners. Ik wil dat heel graag wind mee onder de vleugels geven en stimuleren, zodat mensen zelf de regie kunnen nemen en zelf het verschil kunnen maken in hun omgeving en dat we goed zorgen voor elkaar. Eenzaamheid is ook in Nederweert een actueel en urgent probleem. Dat blijkt uit cijfers, die weliswaar al wat ouder zijn, maar waaruit toch ook blijkt dat de Nederweertenaar zich over het algemeen wat meer eenzaam voelt dan het landelijke gemiddelde. En daar willen we natuurlijk iets aan doen met z’n allen. Waardoor komt dat dan? Ik denk dat het ook een stuk zit in de mentaliteit van de Nederweertenaar. Die niet zo makkelijk om hulp vraagt, zich ook snel schaamt als ‘ie hulp nodig heeft. En ik denk dat het er ook mee te maken heeft, dat heel veel partijen eenzaamheid wel een belangrijk item vinden, zich daar ook op richten, maar dat het vaak een nog wat versnipperd aanbod is. Wij hebben in aansluiting op het landelijke actieprogramma ook een plan van aanpak gemaakt tegen eenzaamheid. Dat heet ‘Nederweert, wij zijn er voor elkaar’. Dat geeft ook eigenlijk al een beetje aan dat wij het woord eenzaamheid niet zo heel vaak gebruiken. Wij gaan veel meer uit van het aandacht hebben voor elkaar en hoe kunnen we dat veel meer stimuleren? Dus we hebben een plan van aanpak gemaakt en dat bestaat uit drie actielijnen. De eerste actielijn, die heeft de titel bewustwording en signaleren. De tweede actielijn gaat over betrokkenheid stimuleren in buurten en wijken. En de derde actielijn gaat over het verbeteren van de kwaliteit van het aanbod. De week tegen Eenzaamheid is voor ons een hele belangrijke week, want in die week kunnen wij op een heel laagdrempelige manier aandacht vragen voor het thema eenzaamheid. We zetten dan vooral in op sociale activiteiten die zorgen voor verbinding tussen mensen. Wij nodigen allerlei partijen in Nederweert uit om vooral ook zo veel mogelijk initiatieven in die week te organiseren. Dus je hebt dan echt een reeks aan activiteiten over de hele dag, ’s morgens tot en met ’s avonds, waarin van alles wordt georganiseerd. Dat is vaak heel creatief van aard, of cultureel, of sportief, of educatief, van alles en nog wat. We nodigen dan ook mensen uit om te komen en vooral ook iemand mee te nemen, zodat de olievlek zich ook kan verspreiden en zoveel mogelijk mensen meedoen en zich ook gehoord voelen daarin. Ik vind het heel erg belangrijk dat iedereen zich erbij voelt horen en meetelt en mee kan doen. Dus dat geeft al aan hoe belangrijk het is dat we ook aandacht moeten hebben voor mensen die zich alleen voelen. En je kunt je alleen voelen, ook al ben je onder heel veel mensen. Net zo goed als je je alleen kunt voelen als je echt helemaal alleen bent, maar je weet het vaak niet. Dus het is heel belangrijk om met elkaar het gesprek daarover te voeren en te weten: wat houdt anderen nou bezig? Zodat je mensen veel beter met elkaar in verbinding kunt brengen en ook kunt helpen daar waar het nodig is. Omdat eenzaamheidsproblematiek vaak ook weer zijn uitwerking heeft op andere levensdomeinen. Wil je dat iemand tot volle bloei kan komen en z’n leven en eigen regie kan pakken, dan moet je daaraan werken met elkaar. Ons ideaal moet zijn dat iedereen aandacht krijgt en ook de wetenschap dat iedereen, ieder van ons, daar een bijdragen aan kan leveren en het verschil kan maken voor die ander. Logo Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport verschijnt in beeld. Beeldtekst: Bekijk wat jij kan doen op eentegeneenzaamheid.nl *Muziek fadet uit*

*Muziek speelt* Jolanda van Gerwe – Oprichter en Directeur Stichting Join Us: Ik ben Jolanda van Gerwe, oprichtster van stichting Join Us en moeder van twee hele lieve kinderen van zeven en acht. Ik hebt Join Us opgericht omdat ik eigenlijk pedagoog ben en als pedagoog kwam ik heel veel eenzaamheid bij jongeren tegen. Er zijn verschillende redenen waarom jongeren eenzaam zijn. Bijvoorbeeld dat zij weinig sociale vaardigheden hebben, waardoor zij minder makkelijk in contact komen met andere jongeren. Dus een heleboel jongeren die denken negatief over zichzelf en over hun omgeving, waardoor zij denken dat andere niet op hen zit te wachten en waardoor ze die stap dus niet zetten. Maar je hebt ook jongeren die moeilijk toegang kunnen krijgen doordat hun levensomstandigheden nou eenmaal niet zo prettig zijn. Jongeren die chronisch ziek zijn of in mantelzorg-situaties verkeren, jongeren met een biculturele achtergrond. Waardoor het soms toch moeilijker is om die fijne, diepgaande contact te krijgen met jongeren uit je omgeving. Eenzaamheid staat niet bij iemand op het voorhoofd, het dus ook niet te zien zoals een gebroken been, het is vaak van binnen, dus je kunt niet zien. En ik denk altijd maar: iets wat je niet kunt zien, kun je horen. Dus je moet met jongeren in gesprek gaan om die eenzaamheid aan het licht te krijgen eigenlijk. En dan nog is het heel moeilijk, want als je eenzaamheid gaat benoemen, dan haken al die jongeren al lang af. Want zij willen erbij horen, zij willen niet eenzaam zijn, zij vinden zichzelf helemaal niet in dat woord. Dus wat je moet doen is met jongeren in gesprek gaan over hoe het met ze gaat en laten zien dat je ze ziet en hoort en dat je nieuwsgierig naar ze bent. Als je dan vraagt: goh, wat heb je dit weekend gedaan en met wie en hoe vond je dat of had je dat graag ook met anderen gedaan? Dan kom je tot de kern, als je ook nog de juiste persoon bent voor jongeren om dat tegen te vertellen, dan kom je tot de kern en dan kun je jongeren echt helpen om uit die eenzaamheid te komen uiteindelijk. Met Join Us brengen we jongeren samen, en dat samenbrengen is een middel om te werken aan het sociaal sterker worden. Dus we hebben het heel leuk samen, de jongeren doen allerlei leuke activiteiten, van barbecuen tot gamen tot naar de bioscoop gaan. Bedenk maar wat jongeren allemaal graag met anderen doen. En juist als je dat samen doet, kun je ook werken aan jezelf sterker maken, jezelf sociaal versterken. En zij stellen zelf social challenges op om daaraan te werken. En samen met begeleiders, de begeleiders zijn vaak van sociaal werk organisaties, werken zij in die groep aan zichzelf om ook buiten die groep sociaal heel sterk te zijn en zelf een passend netwerk te kunnen opbouwen en behouden. De jongeren zeggen wel eens tegen ons: goh, ik heb bij Join Us voor het eerst gevoeld dat ik er mag zijn, dat ik welkom ben. En dat gevoel, dat wil je jongeren geven en dat helpt en om uiteindelijk weer omhoog te klimmen uit die spiraal. Eenzaamheid hoort bij het leven. Iedereen heeft zich wel eens eenzaam gevoeld, misschien maar een week of een dag. Dus de utopie dat we eenzaamheid kunnen weghalen bestaat niet. We kunnen wel zorgen dat die eenzaamheid niet zo chronisch wordt, dat we jongere mensen op tijd helpen om die eenzaamheid te verminderen. Voordat ze het gevoel hebben dat ze er niet meer zelf uit kunnen komen. Logo Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport verschijnt in beeld. Beeldtekst: Bekijk wat jij kan doen op eentegeneenzaamheid.nl *Muziek fadet uit*